پیشفرض Default

پیشفرض یا دیفالت Default چیست؟

پیشفرض یا دیفالت (Default) در حوزه دانش کامپیوتر به مقدار و وضعیت اولیه یا از پیش‌تعیین‌شده‌ای گفته می‌شود که توسط یک برنامه یا دستگاه کامپیوتری برای تنظیمات و پیکربندی های قابل تغییر توسط کاربر استفاده می‌شود.

معمولا تنظیمات یا پیکربندی پیش‌فرض متناسب با حالت متداولی است که اغلب کاربران آن را ترجیح می‌دهند. به این ترتیب کاربر بدون اینکه مجبور باشد محصول را به صورت کامل پیکربندی یا تنظیم کند می‌تواند استفاده از آن را شروع کند. در عین حال کاربر می‌تواند هر زمان که مایل بود صرفا تنظیماتی که لازم می‌داند را تغییر دهد.

در بسیاری از دستگاه ها و نرم افزارها امکان برگرداندن تنظیمات و پیکربندی به حالت اولیه یا دیفالت وجود دارد. چنین قابلیتی در صورت بروز مشکل به دلیل تغییرات و تنظیمات نامناسب، امکان بازگردانی نرم افزار یا دستگاه به حالت ابتدایی را برای کاربر فراهم می‌کند.

مثال‌هایی از گزینه ها و تنظیمات پیشفرض

مقادیر پیش فرض معمولا برای تنظیمات و پیکربندی اولیه در اغلب سیستم عامل ها، نرم افزارهای کاربردی و دستگاه های مختلف از کامپیوترها و گوشی های هوشمند تا تلویزیون ها و … به کار می‌رود.

برای مثال در یک تلویزیون یا نمایشگر، میزان نور و شدت رنگ ها به صورت دیفالت توسط سازنده روی مقدار مشخصی قرار می‌گیرد. در سیستم عامل های امروزی کامپیوتر و موبایل هم از یک تصویر پیشفرض برای کاغذ دیواری استفاده می‌شود. در صورتی که این موارد پیشفرض، دلخواه کاربر نباشند به راحتی می‌تواند آن‌ها را تغییر دهد.

گوگل نیز موتور جستجوی پیشفرض در مرورگر کروم است. کاربر بدون اینکه لازم باشد مستقیما وارد سایت موتور جستجو شود می‌تواند با وارد کردن عبارت موردنظر خود در نوار آدرس مرورگر و فشردن کلید Enter، جستجوی خود را با کمک موتور جستجوی دیفالت انجام دهد. این موتور جستجو برای مرورگرهای متداول به سادگی قابل تغییر است.

به عنوان مثالی دیگر ممکن است در یک نرم افزار از تم روشن برای ظاهر پیشفرض رابط کاربری گرافیکی استفاده شود و زبان پیشفرض نرم افزار نیز روی زبان انگلیسی تنظیم شود. در عین حال کاربر می‌تواند با مراجعه به بخش تنظیمات نرم افزار، تم تاریک و همچنین زبان موردعلاقه خود را انتخاب کند.

مقدار پیش فرض در زبان های برنامه نویسی و …

در بسیاری از زبان های برنامه نویسی کامپیوتر، امکان تعریف تابع با مقدار پیشفرض برای پارامترها وجود دارد. به این ترتیب در صورتی که مقدار پارامتر موردنظر هنگام فراخوانی تابع ذکر نشود از مقدار پیشفرض برای آن استفاده می‌شود. در برخی زبان های برنامه نویسی مانند C نیز از کلمه کلیدی default برای تعیین حالت پیش فرض در دستور switch استفاده می‌شود.

در رابط کاربری خط فرمان نیز معمولا دستورات دارای پارامترها و گزینه های متعددی هستند. برای برخی از این پارامترها مقدار پیش فرضی وجود دارد که امکان استفاده راحت‌تر از دستورات را بدون ذکر پارامترهای غیرضروری فراهم می‌کند.