تطبیق براکت Bracket matching
تطبیق براکت یا Bracket matching چیست؟
تطبیق براکت (Bracket matching) یکی از ویژگی‌های رایجی است که معمولا در ویرایشگرهای سورس کد برای مطابقت ظاهری دو براکت مرتبط مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاح با نام‌های تطبیق آکولاد (Brace matching) و تطبیق پرانتز (Parentheses matching) نیز شناخته می‌شود.
جزئیات و نحوه تطبیق براکت ها
تطبیق براکت در واقع بخشی از ویژگی برجسته سازی نحو (Syntax highlighting) است که در اغلب کد ادیتورها قابل مشاهده می‌باشد. این قابلیت هنگام کدنویسی به بسیاری از زبان ها مانند جاوا، جاوا اسکریپت، سی پلاس پلاس و … که از کاراکترهای براکت (نظیر آکولاد { و }، پرانتز و براکت مربعی [ و ]) استفاده می‌کنند، دو کاراکتر هم نوع و متناظر با یکدیگر را به صورت ظاهری با یکدیگر مطابقت می‌دهد.
در ادیتورهایی که از قابلیت Bracket matching پشتیبانی می‌کنند معمولا هنگام قرار گرفتن کرسر متنی در محل یکی از این کاراکترها، کاراکتر مربوطه همراه با دیگر کاراکتر متناظر با آن به گونه‌ای با حالت معمولی متمایز یا هایلایت می‌شود (برای مثال با تغییر رنگ کاراکتر، تغییر رنگ زمینه یا ضخامت کاراکتر).
مزایای Bracket matching
از جمله کاربردهای رایج براکت ها در زبان های برنامه نویسی می‌توان به تعیین محدوده بلاک های کد، فهرست پارامترهای توابع، اندیس آرایه ها و … اشاره کرد. از همین رو تطبیق براکت به برنامه نویس کمک می‌کند هنگام گردش در میان سورس کد به آسانی بخش‌ها و بلاک های مختلف کد را شناسایی کند. همچنین این ویژگی، تشخیص کمبود یا اضافی بودن براکت باز یا بسته و همچنین تشخیص اشتباه در مکان استفاده از این کاراکترها را تسهیل می‌کند.
تطبیق براکت به خصوص در مورد براکت های تو در تو مانند دستورات تو در توی if، حلقه های تو در تو و استفاده از پرانتزهای تو در تو در یک عبارت محاسباتی پیچیده اهمیت بیشتری پیدا می‌کند چرا که در چنین مواردی احتمال سردرگمی کاربر یا برنامه نویس افزایش پیدا می‌کند.
پیوندهای پیشنهادی تک دیک
