آشنایی با جزئیات ریبون دستورات در مایکروسافت ورد
ریبون (Ribbon) یا روبان دستورات یکی از بخشهای اصلی و پرکاربرد در رابط کاربری مایکروسافت ورد است. این بخش به شکل پیشفرض پایین نوار عنوان قرار گرفته و بسیاری از ابزارها و دستورات ورد را دربرمیگیرد. در این قسمت از مجموعه آموزشی مایکروسافت ورد با ریبون و جزئیات آن بیشتر آشنا میشوید.
ساختار و ظاهر ریبون در مایکروسافت ورد
ریبون در واژه پرداز مایکروسافت ورد از زبانه های مختلفی مانند Home, Insert, Design و … تشکیل شده است. در هرکدام از این زبانهها تعدادی دستور مرتبط در قالب دکمه های ساده یا چندگزینهای، لیست های کشویی و … نگهداری میشود. البته زبانه File از این ماجرا مستثنی است و کلیک روی آن کاربر را به بخشی موسوم به نمای پشت صحنه (یا Backstage view) هدایت میکند.
بیشتر بخوانید: با نمای پشت صحنه بیشتر آشنا شوید
زبانه فعال در ریبون
در هر زمان تنها یکی از زبانه های ریبون در حالت فعال یا انتخاب شده قرار دارد. مشابه با آنچه در تصویر بالا مشاهده میکنید به صورت پیشفرض زبانه Home در حالت فعال قرار دارد. در بخش پایینی ریبون، دستورات مربوط به زبانه فعال نمایش داده میشود.
برای تغییر زبانه فعال کافیست روی عنوان زبانه موردنظر کلیک کنید. البته میتوانید از میانبرهای صفحه کلیدی که به هر زبانه اختصاص داده شده نیز کمک بگیرید.
گروه بندی دستورات در ریبون
دستورات مرتبط در هر زبانه در قالب گروههایی نامگذاری شده دستهبندی میشوند. به این ترتیب پیدا کردن دستور موردنظر با مراجعه به زبانه و گروه مربوطه آسانتر خواهد بود. هر گروه توسط یک خط عمودی از گروههای همجوار جدا میشود و نام گروه نیز در بخش پایینی دستورات نمایش داده میشود.
از آنجایی که امکان قرارگیری تمام دستورات و تنظیمات ورد در نوار ریبون وجود ندارد دکمه کوچکی مشابه با تصویر زیر در بخش پایین سمت راست برخی از گروهها قابل مشاهده است. معمولا با کلیک روی این دکمه سایر تنظیمات و دستورات مربوط به گروه در قالب یک جعبه دیالوگ نمایان میشود.
جزئیات دستورات و میانبرهای صفحه کلید
با نگه داشتن نشانگر ماوس روی یک دستور در ریبون معمولا توصیف کوتاهی از عملکرد دستور همراه با میانبر صفحه کلید آن (در صورت وجود) نمایش داده میشود. در تصویر زیر این ویژگی را برای دستور Superscript مشاهده میکنید.
به علاوه با فشردن کلید Alt حروف راهنمایی مشابه با قسمت بالایی تصویر زیر ظاهر میشود. این حروف در واقع کلید یا کلیدهایی را مشخص میکنند که میتوانید برای ورود به زبانه موردنظر فشار دهید.
برای مثال پس از فشردن کلید Alt میتوانید کلید H را برای ورود به زبانه Home فشار دهید. البته اگر کلید مربوط به زبانه را به خاطر دارید میتوانید به طور همزمان این دو کلید را فشار دهید. با انجام این کار نه تنها زبانه Home در حالت فعال قرار میگیرد بلکه بلافاصله برای دستورات مختلف این زبانه نیز کلیدهای متناظر نمایش داده میشود (مشابه با قسمت پایین تصویر). برای مثال در این حالت فشردن کلید 6 معادل با کلیک روی دستور Superscript خواهد بود. فشردن کلیدهای F و S به صورت متوالی نیز باعث فعال شدن لیست اندازه فونت میشود.
انواع زبانه ها در ریبون مایکروسافت ورد
در مایکروسافت ورد دو نوع زبانه کلی قابل مشاهده است:
زبانه های استاندارد (Standard) یا معمولی زبانه هایی هستند که ابزارهای عمومی ورد را دربرمیگیرند. از آنجایی که این دستورات ممکن است در هر موقعیتی موردنیاز کاربر واقع شوند زبانه های استاندارد همیشه آشکار هستند. زبانههایی مانند Home, Insert, Design و … از جمله این نوع زبانهها هستند.
زبانه های محیطی (Contextual) یا ویژه شئ (Object-specific) زبانه هایی هستند که در حالت عادی پنهان هستند و تنها در صورت نیاز نمایان میشوند. این زبانهها معمولا هنگام انتخاب برخی از اجزای سند مانند تصاویر، جدولها و … ظاهر میشوند. برای مثال هنگامی که یک تصویر را در سند خود انتخاب میکنید ابزارهای مربوط به تصاویر در قالب زبانه Format نمایش داده میشود.
نحوه پنهان یا مینیمایز کردن ریبون در مایکروسافت ورد
در حالت پیشفرض، بخش ریبون به صورت کامل (شامل زبانه ها و دستورات مربوط به هر زبانه) قابل مشاهده است. با این حال شما میتوانید این وضعیت را متناسب با نیاز خود تغییر دهید.
دکمه Ribbon Display Options (یا گزینه های نمایش ریبون) دکمه کوچکی در نوار عنوان مایکروسافت ورد است که برای همین منظور در نظر گرفته شده است. با این دکمه و محل قرارگیری آن پیشتر در قسمت آشنایی با اجزای مختلف نوار عنوان مایکروسافت ورد آشنا شدید. در ادامه با گزینههای مختلفی که این دکمه در اختیار شما قرار میدهد آشنا میشوید.
گزینه های نمایش ریبون یا Ribbon Display Options
دکمه Ribbon Display Options به شما اجازه میدهد برای فراهم آوردن فضای بیشتر، دستورات موجود در زبانه های ریبون یا کل ریبون را پنهان کنید. با کلیک روی این دکمه سه گزینه زیر برای این منظور در اختیار شما قرار میگیرد:
Auto-hide Ribbon – پنهان شدن خودکار ریبون
با انتخاب این گزینه ریبون به صورت خودکار پنهان میشود. در این حالت هنگام نیاز میتوانید با کلیک روی بخش بالایی ورد، ریبون را آشکار کنید. این درحالیست که با کلیک یا ادامه کار روی محتویات سند، مجددا ریبون به صورت خودکار پنهان میشود.
در این حالت بیشترین فضا را برای کار روی سند خود خواهید داشت. از سوی دیگر پنهان کردن کامل Ribbon میتواند سرعت دسترسی به دستورات ورد را به روش عادی کاهش دهد. با این وجود فراموش نکنید شما میتوانید برای دسترسی به زبانهها و دستورات آنها از کلیدهای میانبر هم کمک بگیرید.
Show Tabs – صرفا نمایش زبانه ها (حالت مینیمایز شده)
با انتخاب این گزینه ریبون در حالت مینیمایز (یا کمینه) شده قرار میگیرد. در این حالت تنها زبانههای ریبون نمایش داده میشود و بخش دستورات پنهان میشود. با کلیک روی عنوان هر زبانه، دستورات مربوط به آن زبانه موقتا آشکار میشود. ادامه فعالیت روی سند باعث میشود بخش دستورات مجددا پنهان شود.
در مقایسه با زمانی که کل ریبون آشکار است در این حالت فضای بیشتری برای کار روی سند خود خواهید داشت. از طرف دیگر این فضا نسبت به زمانی که ریبون به طور کامل پنهان شده اندکی کمتر است. با این وجود دسترسی به زبانه ها در این حالت در مقایسه با گزینه قبل سریعتر خواهد بود.
البته اگر ریبون در حالت کامل قرار داشته باشد به جای استفاده از این گزینه میتوانید برای مینیمایز کردن ریبون روی عنوان یکی از زبانه ها دابل کلیک کنید. با انجام مجدد این عمل، دوباره ریبون به حالت عادی (یا کامل) برمیگردد.
Show Tabs and Commands – نمایش زبانهها و دستورات
با انتخاب این گزینه ریبون در حالت کامل نمایش داده میشود. به این معنا که زبانه ها و دستورات مربوط به زبانه فعلی همواره نمایان خواهند بود (مشابه تصویر اول). به این ترتیب دسترسی به دستورات زبانه فعلی آسانتر خواهد بود اما نسبتا فضای کمتری برای کار روی سند در اختیار خواهید داشت. با کلیک روی عنوان زبانه های دیگر، دستورات مربوط به زبانه انتخاب شده (یا فعال) در بخش دستورات نمایش داده میشود.
همانطور که گفته شد اگر ریبون در حالت مینیمایز شده قرار داشته باشد روش دیگری هم برای سوئیچ به حالت کامل وجود دارد. در واقع با دابل کلیک روی یکی از زبانهها ریبون به حالت کامل تغییر وضعیت پیدا میکند.