فابینگ Phubbing
فابینگ یا Phubbing چیست؟
فابینگ (Phubbing) به عادتی گفته می‌شود که طی آن فردی با نادیده گرفتن افراد حاضر از گوشی موبایل یا سایر دستگاه‌های همراه استفاده می‌کند. واژه Phubbing از ترکیب دو واژه Phone و Snubbing (به معنای نادیده گرفتن) تشکیل شده است.
فابینگ به خصوص در میان کودکان و جوانان، شرکای زندگی، خانواده و دوستان یکی از عوامل برهم خوردن روابط عاطفی و اجتماعی محسوب می‌شود. افراد مبتلا به این عادت در واقع به نوعی اولویت بیشتری برای ارتباط غیر فیزیکی و استفاده از گوشی موبایل در برابر ارتباط فیزیکی قائل می‌شوند.
ارتباط با دوستان به صورت آنلاین، گشت و گذار در شبکه های اجتماعی، وبگردی، کار با اپلیکیشن ها یا انجام بازی های مختلف از جمله مواردی هستند که می‌تواند باعث عدم توجه به افراد حاضر در یک جمع یا میهمانی شود. این عدم توجه به دیگران می‌تواند با نگاه سرسری، دقت پایین و درک ناقص جملات گوینده در اثر توجه بیشتر به گوشی موبایل شکل بگیرد. افرادی که بیشتر به فرد نزدیک هستند معمولا بیش از سایرین سوژه عدم توجه قرار می‌گیرند.
منزوی یا گوشه‌گیر شدن، کاهش اعتماد به نفس و احساس ضعف در روابط اجتماعی یا چهره به چهره از نتایج رایج فابینگ به شمار می‌روند.
مراجعه به روان‌شناس، وضع قوانین محکم در مورد استفاده از گوشی و فاصله گرفتن از گوشی موبایل هنگام حضور در جمع یا صرف غذا و خواب برای مقابله با Phubbing توصیه می‌شود. اطرافیان نیز می‌توانند با محبت بیشتر، رفتار مهربانانه و تلاش برای جلب توجه به چنین افرادی برای ترک این عادت کمک کنند.
پیوندهای پیشنهادی تک دیک
