بلوتوث Bluetooth
بلوتوث یا Bluetooth چیست؟
بلوتوث (Bluetooth یا دندان آبی) یک استاندارد فناوری بیسیم برای مبادلهی داده در فواصل کوتاه است که در دستگاههای همراه و ثابت مورد استفاده قرار میگیرد.
این فناوری که در سال 1994 توسط شرکت اریکسون ساخته شده است بر اساس امواج رادیویی با طول موج پایین UHF (در بازهی حدودی 2.4 تا 2.485 گیگاهرتز) عمل میکند و با این هدف که جایگزین ارتباطات سیمی شود طراحی شده است.
امروزه از Bluetooth برای انتقال فایل و ارتباط میان دستگاههای همراه، ایجاد شبکههای بیسیم بین رایانههای نزدیک به یکدیگر و ارتباط دستگاهها با لوازم جانبی مختلف از جمله هندزفری یا ماوسهای بلوتوثی استفاده میشود.
بلوتوثهای معمولی (کلاس 2) بازهای در حدود 10 متر را پشتیبانی میکنند. بلوتوثهای کلاس 1 و 3 نیز به ترتیب دارای برد حدود 100 متر و 1 متر میباشند. با اینحال برد عملیاتی این ارتباطات به موارد مختلفی از جمله شرایط انتشار و مانعهای محیطی مابین دستگاهها نیز بستگی دارد.
در صورتی که یک دستگاه بلوتوثی در حالت قابل اکتشاف (Discoverable) قرار داشته باشد نام دستگاه توسط سایر دستگاههای مجاور با یک اسکن قابل مشاهده خواهد بود. ممکن است استفاده از سرویس بلوتوثی یک دستگاه و تبادل داده با آن برای حفظ امنیت بیشتر نیازمند چفت شدن (Pairing) با دستگاه و تأیید صاحب آن باشد.
با وجود اینکه میان کاربردهای بلوتوث و شبکههای وایفای نقاط اشتراک زیادی وجود دارد اما این دندانهای آبی بیشتر برای کاربردهای سادهای مناسب هستند که نیازمند پیکربندی چندانی نبوده و به سرعت انتقال بالایی در ارتباطات هم نیاز ندارند.
