بایت یا Byte چیست؟

بایت (Byte) یکی از واحدهای اندازه‌گیری اطلاعات دیجیتال است که معمولا از 8 بیت (bit) تشکیل شده است. در گذشته تعداد بیت‌های لازم برای کدگذاری یک کاراکتر در رایانه را بایت می‌نامیدند.

استاندارد رایج 8 بیتی برای بایت، امکان نمایش باینری اعداد صفر تا 255 را در یک بایت فراهم می‌آورد. البته در گذشته اندازه بایت متغیر و وابسته به سخت افزار بوده است. به همین دلیل در برخی مواقع برای از بین بردن ابهام Byte، از واژه‌ی اختصاصی‌تر Octet (اکتت) با نماد o به عنوان واحدی متشکل از 8 بیت استفاده می‌شود.

لازم به ذکر است نماد Byte، حرف B بزرگ می‌باشد. این در حالی است که معمولا از حرف b کوچک به عنوان نماد بیت استفاده می‌شود. اما به منظور جلوگیری از بروز تداخل میان این دو نماد، استفاده از نماد bit برای واحد بیت توصیه می‌شود.

پیشوندهای بایت

همانند بیت، برای Byte نیز از پیشوندهای کیلو (یا Kilo با نماد K معادل هزار)، مگا (یا Mega با نماد M معادل میلیون)، گیگا (یا Giga با نماد G معادل میلیارد)، ترا (یا Tera با نماد T معادل 10 به توان 12) و … استفاده می‌شود. بر این اساس 1KB معادل 1000 بایت، 1MB معادل یک میلیون بایت و … خواهد بود. به طور مشابه پیشوندهای باینری نظیر کیلوباینری (Ki معادل 1024 یا 2 به توان 10)، مگاباینری (Mi معادل 2 به توان 20) و … برای بایت نیز قابل استفاده هستند. در جدول زیر می‌توانید نماد تعدادی از واحدهای رایج و ضریبی که به آن‌ها منتسب شده است را مشاهده کنید.

نوع داده بایت

در بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی (از جمله جاوا، ویژوال بیسیک و سی شارپ) نیز نوع داده‌ای به نام Byte وجود دارد که 8 بیت فضا را اشغال می‌کند و معمولا برای نگه‌داری اعداد صحیح بدون علامت از 0 تا 255 یا اعداد صحیح علامتدار از -128 تا 127 استفاده می‌شود.