تک دیک

واژه نامه و مجله آموزشی کامپیوتر و فناوری

خط فرمان لینوکس – کاوش سیستم و جزئیات دستور ls

3 – کاوش سیستم

حال که می‌دانیم چگونه در سیستم فایل حرکت کنیم، زمان یک گردش راهنمادار در مورد سیستم لینوکس مان فرا رسیده است. با این حال پیش از شروع، می‌خواهیم چند دستور دیگر یاد بگیریم که در طول مسیر مفید خواهند بود.

  • ls – فهرست کردن محتویات دایرکتوری
  • file – تعیین نوع فایل
  • less – نمایش محتویات فایل

سرگرمی بیشتر با ls

دستور ls احتمالاً پراستفاده‌ترین دستور است، و دلیل خوبی هم دارد. با آن می‌توانیم محتویات دایرکتوری را ببینیم و از انواع ویژگی های مهم فایل‌ها و دایرکتوری‌ها مطلع شویم. همانطور که دیدیم، می‌توانیم به سادگی (دستور) ls را وارد کنیم تا فهرستی از فایل‌ها و زیردایرکتوری‌های موجود در دایرکتوری کاری فعلی را دریافت کنیم.

نمایی از دستور ls برای نمایش محتویات دایرکتوری کاری فعلی

علاوه بر دایرکتوری کاری فعلی، می‌توانیم دایرکتوری را برای لیست کردن مشخص کنیم، مانند:

استفاده از دستور ls در خط فرمان لینوکس برای نمایش محتویات یک دایرکتوری مشخص

حتی می‌توانیم چندین دایرکتوری را مشخص کنیم. در مثال زیر، هم (محتویات) دایرکتوری خانه کاربر (که با کاراکتر “~” نمادگذاری شده) و هم دایرکتوری usr/ را فهرست می‌کنیم.

تعیین چند دایرکتوری به صورت همزمان برای نمایش محتویات آن ها با کمک دستور ls در لینوکس

همچنین می‌توانیم فرمت خروجی را تغییر دهیم تا جزئیات بیشتری نمایش داده شود.

نمایش محتویات یک دایرکتوری با جزئیات بیشتر با کمک آپشن -l در دستور ls لینوکس

با افزودن “-l” به دستور، خروجی را به فرمت طولانی تغییر دادیم.

آپشن ها و آرگومان ها

این ما را به یک نکته بسیار مهم در مورد نحوه عملکرد اغلب دستورات می‌رساند. دستورات اغلب با یک یا چند آپشن (Option یا گزینه) که رفتار آنها را تغییر می‌دهند و در ادامه، با یک یا چند آرگومان (Argument) همراه می‌شوند، مواردی که دستور بر اساس آنها کار می‌کند. بنابراین اکثر دستورات به شکلی مشابه (با الگوی) زیر به نظر می‌آیند:

الگوی کلی دستورات خط فرمان لینوکس با آپشن ها و آرگومان ها

اغلب دستورات از آپشن‌هایی استفاده می‌کنند که شامل یک کاراکتر واحد است و قبل از آن یک خط تیره قرار گرفته است، به عنوان مثال “-l“. با این حال، بسیاری از دستورات، از جمله آن‌هایی که از پروژه گنو (GNU) هستند، از آپشن های طولانی نیز پشتیبانی می‌کنند که شامل یک کلمه با دو خط تیره قبل از آن می‌باشد. همچنین، بسیاری از دستورات اجازه می‌دهند چندین آپشن کوتاه به هم متصل شوند. در مثال زیر دو آپشن به دستور ls داده شده است که عبارتند از آپشن l برای تولید خروجی با فرمت طولانی و آپشن t برای مرتب سازی نتیجه بر اساس زمان تغییر فایل.

استفاده از دو آپشن همزمان l و t در دستور ls برای نمایش خروجی با فرمت طولانی و مرتب سازی نتایج بر اساس زمان تغییر فایل ها در لینوکس

ما آپشن طولانی “--reverse” را اضافه می‌کنیم تا ترتیب مرتب سازی را معکوس کنیم.

استفاده از آپشن --reverse برای تغییر ترتیب مرتب سازی نتایج به صورت معکوس در دستور ls در لینوکس

توجه داشته باشید که آپشن های دستور، همانند نام فایل ها در لینوکس، نسبت به بزرگی و کوچکی حروف حساس هستند.

دستور ls تعداد زیادی آپشن قابل استفاده دارد. رایج‌ترین آنها در جدول 3-1 لیست شده است.

جدول 3-1: آپشن های متداول ls

آپشن آپشن طولانی توضیحات
-a --all همه فایل‌ها را فهرست می‌کند، حتی آن‌هایی که نام‌شان با نقطه شروع می‌شود و به صورت معمولی فهرست نمی‌شوند (یعنی پنهان هستند).
-A --almost-all مانند آپشن -a در بالا با این تفاوت که . (دایرکتوری فعلی) و .. (دایرکتوری والد) را فهرست نمی‌کند.
-d --directory به طور معمول، اگر یک دایرکتوری مشخص شده باشد، ls محتویات دایرکتوری را فهرست می‌کند، نه خود دایرکتوری را. از این آپشن همراه با آپشن -l برای مشاهده جزئیات دایرکتوری به جای محتویات آن استفاده کنید.
-F --classify این آپشن یک کاراکتر نشانگر به انتهای هر نام فهرست شده اضافه می‌کند. برای مثال، یک اسلش رو به جلو (/) اگر نام (مربوط به) یک دایرکتوری باشد.
-h --human-readable در فهرست‌های با فرمت طولانی، اندازه فایل‌ها را در قالب قابل خواندن توسط انسان به جای بایت نمایش می‌دهد.
-l نتایج را در فرمت طولانی نمایش می‌دهد.
-r --reverse نتایج را به ترتیب معکوس نمایش می‌دهد. به طور عادی، ls نتایج خود را به ترتیب صعودی حروف الفبا نمایش می‌دهد.
-S نتایج را بر اساس اندازه فایل مرتب می‌کند.
-t (نتایج را) بر اساس زمان تغییر مرتب می‌کند.

نگاهی طولانی‌تر به فرمت طولانی

همانطور که پیشتر دیدیم، آپشن -l باعث می‌شود ls نتایج خود را با فرمت طولانی نمایش دهد. این فرمت حاوی حجم زیادی از اطلاعات مفید است. در اینجا دایرکتوری Examples از یک سیستم اوبونتو (Ubuntu) آمده است:

نمایی از نتایج با فرمت طولانی دستور ls در لینوکس

جدول 3-2 نگاهی به فیلدهای مختلف یکی از فایل‌ها و معانی آنها در اختیار ما قرار می‌دهد.

جدول 3-2: فیلدهای فهرست طولانی ls

فیلد معنی
-rw-r--r-- حق های دسترسی به فایل. کاراکتر اول نوع فایل را نشان می‌دهد. در میان انواع مختلف، خط تیره ابتدایی به معنای یک فایل معمولی است، در حالی که “d” نشان‌دهنده یک دایرکتوری است. سه کاراکتر بعدی، حق های دسترسی برای صاحب فایل هستند، سه (کاراکتر) بعدی برای اعضای گروه فایل هستند و سه (کاراکتر) پایانی برای هر فرد دیگری هستند. فصل 9 “مجوزها” معنای کامل این (فیلد) را با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار می‌دهد.
1 تعداد پیوندهای سخت فایل. بخش‌های “پیوندهای نمادین” و “پیوندهای سخت” را در ادامه این فصل ببینید.
root نام کاربری صاحب فایل.
root نام گروهی که مالک فایل است.
32059 اندازه فایل بر حسب بایت.
2007-04-03 11:05 تاریخ و زمان آخرین ویرایش فایل.
oo-cd-cover.odf نام فایل

متن بالا بخشی از ترجمه کتاب The Linux Command Line (به فارسی: خط فرمان لینوکس) نوشته William Shotts است که نسخه اصلی آن از طریق وبسایت رسمی کتاب (https://linuxcommand.org) قابل دسترسی است. (فهرست مطالب کتاب خط فرمان لینوکس).

امیرحسین شهسواری

عاشق دنیای رایانه و فناوری به خصوص برنامه نویسی هستم؛ یادگرفتن و البته یاد دادن چیزای جالبی که یاد گرفتم باعث خوشحالیم میشه و از اولویت‌های اصلی زندگیم به حساب میاد. از مدیریت و نوشتن در تک دیک هم واقعا لذت می‌برم :)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *